Metafooropdracht 1
Deze vier dingen zijn voor mij noodzakelijk om te overleven.
Allereerst zien we het kussen. Dit staat voor de rust in mijn leven. Het leven draait bij mij niet altijd om er volop voor te gaan, maar af en toe kan een moment van rust je hart en je gedachten eens luchten.
Ten tweede is er de zak Doritos chips. Een van de meest cruciale dingen om te overleven: eten! Ik ben iemand die enorm kan genieten van enerzijds veel en anderzijds lekker eten. Ik hou altijd een plaatsje vrij voor een extra lekkernij.
Ten derde zien jullie de voetbal. Hier hou ik al mijn hele leven van en het is veel meer dan een sport. Het is een passie!
En last but certainly not least heb ik een foto van mijn vriendin en ikzelf erbij geplaatst. She's my key to survive, my key to succes and she has the key to my heart.
Allereerst zien we het kussen. Dit staat voor de rust in mijn leven. Het leven draait bij mij niet altijd om er volop voor te gaan, maar af en toe kan een moment van rust je hart en je gedachten eens luchten.
Ten tweede is er de zak Doritos chips. Een van de meest cruciale dingen om te overleven: eten! Ik ben iemand die enorm kan genieten van enerzijds veel en anderzijds lekker eten. Ik hou altijd een plaatsje vrij voor een extra lekkernij.
Ten derde zien jullie de voetbal. Hier hou ik al mijn hele leven van en het is veel meer dan een sport. Het is een passie!
En last but certainly not least heb ik een foto van mijn vriendin en ikzelf erbij geplaatst. She's my key to survive, my key to succes and she has the key to my heart.
Metafooropdracht 2
Vakantiefoto
Het meer van Ohrid - Macedonië
Aardrijkskunde Morgen
Een frisse kijk op mijn veranderende visie doorheen de opleiding van de aardrijkskunde
In de beginne was er een simpele jongen die ging studeren aan de lerarenopleiding van de Katholieke Hogeschool te Leuven.
Hij had gekozen voor de opleiding Bachelor Secundair Onderwijs met de vakkencombinatie Wiskunde - Aardrijkskunde.
Deze vakkencombinatie lokt in de meeste gevallen reacties uit als: 'Bah, aardrijkskunde!', 'Waarom zou je ooit aardrijkskunde kiezen?', 'Dat zijn de twee stomste vakken die je maar kon kiezen!' enz.
Desondanks deze vooroordelen begon ik vol goeie moed aan deze opleiding. Wiskunde deed ik omdat ik hier aanleg voor heb en omwille van interesse, aardrijkskunde kwam voor de volle 100% uit interesse!
Al snel werd het me duidelijk dat het lesgeven in de aardrijkskunde allesbehalve was dan het beeld dat mijn oud-leerkrachten aardrijkskunde me hadden nagelaten. Het ging helemaal niet om het van buiten leren van landen en hoofdsteden of het invullen van het werkboek, maar het ging om een veel groter geheel. De leerlingen moeten voor dit vak misschien doelen en eindtermen bereiken, maar de aardrijkskunde gaat vooral om het verwerven van attitudes, vaardigheden en het uitbouwen van de interesse en kennis i.v.m. de wereld, maar vooral i.v.m. hun eigen leefomgeving. De leerlingen moeten zich bewust worden van alles wat er speelt in de wereld, problematieken zijn er overal maar worden niet opgelost als wij aan de nieuwe generaties onze manier van handelen overbrengen.
Ik wil de leerlingen een nieuwe kijk geven op de mogelijkheden van de toekomst. Het is aan ons, leerkrachten aardrijkskunde, om hun het juiste beeld mee te geven. Zij zijn immers de toekomst.
Hij had gekozen voor de opleiding Bachelor Secundair Onderwijs met de vakkencombinatie Wiskunde - Aardrijkskunde.
Deze vakkencombinatie lokt in de meeste gevallen reacties uit als: 'Bah, aardrijkskunde!', 'Waarom zou je ooit aardrijkskunde kiezen?', 'Dat zijn de twee stomste vakken die je maar kon kiezen!' enz.
Desondanks deze vooroordelen begon ik vol goeie moed aan deze opleiding. Wiskunde deed ik omdat ik hier aanleg voor heb en omwille van interesse, aardrijkskunde kwam voor de volle 100% uit interesse!
Al snel werd het me duidelijk dat het lesgeven in de aardrijkskunde allesbehalve was dan het beeld dat mijn oud-leerkrachten aardrijkskunde me hadden nagelaten. Het ging helemaal niet om het van buiten leren van landen en hoofdsteden of het invullen van het werkboek, maar het ging om een veel groter geheel. De leerlingen moeten voor dit vak misschien doelen en eindtermen bereiken, maar de aardrijkskunde gaat vooral om het verwerven van attitudes, vaardigheden en het uitbouwen van de interesse en kennis i.v.m. de wereld, maar vooral i.v.m. hun eigen leefomgeving. De leerlingen moeten zich bewust worden van alles wat er speelt in de wereld, problematieken zijn er overal maar worden niet opgelost als wij aan de nieuwe generaties onze manier van handelen overbrengen.
Ik wil de leerlingen een nieuwe kijk geven op de mogelijkheden van de toekomst. Het is aan ons, leerkrachten aardrijkskunde, om hun het juiste beeld mee te geven. Zij zijn immers de toekomst.
Zij zullen de problemen van de toekomst die wij gecreëerd hebben moeten trotseren. Hierbij wil ik het vooral hebben over de klimaatproblematiek. Om deze impact te schetsen wil ik graag refereren naar de film "Racing Extinction". Hoogstwaarschijnlijk de meest waarheidsgetrouwe en aangrijpende film over de klimaatsveranderingen die ik ooit heb gezien.
HIerachter vindt u de link naar de website: http://racingextinction.com/ Dit citaat omschrijft de huidige situatie: 'Over tweehonderd jaar zullen de mensen terugkijken op deze periode en denken: hoe hebben de mensen in die tijd kunnen toestaan dat al die fantastische dieren verdwenen? Maar het heeft weinig zin als ik of anderen ons inspannen om de wilde natuur te behouden als mensen niet wordt bijgebracht om de natuur beter te beheren dan wij hebben gedaan.' De toekomst zou er anders wel een kunnen uitzien zoals het boek "De Aarde Morgen" van Yannick Monget aantoont in een prachtige fotoreeks. Het komt er dus op neer dat we onze manier van leven moeten aanpassen, niet alleen voor onszelf (zoals de kapitalistische maatschappij ons aangeleerd heeft), maar ook voor alle volgende generaties. Het is aan ons, leerkrachten aardrijkskunde, om de volgende generatie een nieuwe visie te geven. Een nieuwe duurzame visie die niet gericht is op het egocentrisme van de mens, maar eerder op de solidariteit met de planeet Aarde, want momenteel is er van deze solidariteit weinig sprake. Ik kan echter nog een eeuwigheid doorgaan i.v.m. deze problematieken omdat er voorlopig nog geen einde in zicht is. |
Nu zit ik in mijn derde en (hopelijk) laatste jaar van de opleiding, maar voor mij is dit niet het einde.
Het is een nieuw begin. Ik draag een visie mee die ik met alle vastberadenheid wil doorgeven.
Aardrijkskunde is immers niet dood of moet niet afgeschaft worden, integendeel!
We gaan een nieuw tijdperk in, een tijdperk waarin wij het uitsterven van dieren, planten, organismen... moeten tegengaan.
Alleen wij kunnen deze problemen verhelpen en niet door zelf maatregelen te treffen, maar door de nieuwe generatie met deze problemen te confronteren.
Zij zijn de toekomst en wij moeten ervoor zorgen dat zowel wij als zij ervoor kunnen zorgen dat deze toekomst er rooskleurig zal uitzien.
Al is dit wapenfeit het laatste wat we kunnen doen, want anders zou dit het laatste geweest zijn wat we nog hadden kunnen doen.
Het is een nieuw begin. Ik draag een visie mee die ik met alle vastberadenheid wil doorgeven.
Aardrijkskunde is immers niet dood of moet niet afgeschaft worden, integendeel!
We gaan een nieuw tijdperk in, een tijdperk waarin wij het uitsterven van dieren, planten, organismen... moeten tegengaan.
Alleen wij kunnen deze problemen verhelpen en niet door zelf maatregelen te treffen, maar door de nieuwe generatie met deze problemen te confronteren.
Zij zijn de toekomst en wij moeten ervoor zorgen dat zowel wij als zij ervoor kunnen zorgen dat deze toekomst er rooskleurig zal uitzien.
Al is dit wapenfeit het laatste wat we kunnen doen, want anders zou dit het laatste geweest zijn wat we nog hadden kunnen doen.
Mijn vier pijlers ~ versie 2
In tegenstelling tot twee jaar geleden gaat het ditmaal niet om vier verscillende objecten die ik heb geselcteerd. Dit komt omdat mijn visie doorheen de afgelopen jaren sterk veranderd is. Alle zaken die ik wil bespreken zijn vervat in deze foto.
1. Een panoramische visie
Deze foto is genomen boven op Penon de Ifach in Calpe, Spanje. Het zicht vanop deze rots was ongelofelijk. Je kon 360° rondkijken en keek steeds in het oneindige. Hieruit haal ik het out of the box denken. Het kiezen voor een open minded visie. Twee jaar geleden was ik zeker niet de persoon die alle mogelijkheden ging overwegen. Ik koos vaak de gemakkelijkste weg en zonder hier veel moeite voor te doen, slaagde ik er altijd in om het einde van het pad te bereiken. Wat ik heb geleerd in het vak aardrijkskunde is om het ruimer te zien dan het lijkt. Zo kunnen lokale problemen ook gevolgen hebben op een veel grotere schaal.
Ik leer dus meer en meer afstappen van 'het ene onderwerp dat ik moet geven in die ene les'. Het gaat om een groter geheel, elke les aardrijkskunde houdt verband met elkaar. Ik probeer de leerlingen ook aan te brengen van zich niet te focussen op één bepaalde afbeelding bijvoorbeeld, maar van buiten de afbeelding te kijken. Waarom zou de afbeelding getrokken zijn? Wat zou de fotograaf willen bedoelen met deze afbeelding? Etc.
2. Een horizon van ups en downs
Op de horizon van deze afbeelding is duidelijk het gebergte aanwezig. Hierin zie ik een beetje mijn toekomstige carrière als leerkracht. Niet alles zal even gemakkelijk gaan. Ik wandel als het ware over de kammen en toppen van dit gebergte. Om een volgende top te bereiken moet ik dus soms eerst eens afdalen om nadien weer te kunnen klimmen.
Ik ben hier ook heel realistisch in. Ik weet dat ik een zware wereld tegemoet ga, maar ondanks dit realisme ben ik vastberaden om deze weg te bewandelen.
3. Wie is de fotograaf?
Deze reis naar Calpe was een reis onder vrienden. Het mooie hieraan is dat ze niet eens op deze foto hoeven te staan, want zonder hen was de foto er niet eens geweest. De vriendengroep waarmee we op reis zijn geweest tracht ik zeker te behouden, maar ook hierin schuilt een aspect dat ik link aan mijn latere leraarschap, de collegialiteit.
Ik ben benieuwd naar het schoolmilieu. Hoe gaan leerkrachten met elkaar om? Zijn er hechte vriendschappen tussen collega's die verder gaan dan enkel de schoolse contacturen? Dit is iets wat niet opleidingsgebonden is. Dit valt niet te leren. Natuurlijk gaat het om verschillende karakters en zal het niet met iedereen even goed klikken, maar desondanks hoop ik wel nieuwe banden op te bouwen met latere collega's. Moest dit niet het geval zijn, zou ik me niet comfortabel voelen op deze school. Ik ben er steevast van overtuigd dat het dan ook niet mogelijk zou zijn om vrolijk en goed te functioneren binnen het schoolmilieu wanneer deze factor van collegialiteit weinig of niet aanwezig is.
4. Ik wil de wereld zien!
Tot een aantal jaar geleden had ik nog maar weinig van de wereld gezien en was ik hier ook niet zo mee bezig. Vorig jaar hebben we met de familie drie citytrips gedaan en dit jaar ben ik op drie verschillende vakantiebestemmingen geweest. Stap per stap ga ik verder en verder. Buiten Europa ben ik echter nog niet geweest, maar wil ik zeker eens gaan. Ik ontdek meer en meer van deze prachtige wereld en doe elk jaar meer ervaringen op.
Hoe ik het nu formuleer, lijkt het echter alsof ik de hele wereld moet gezien hebben voor ik mijn laatste adem zou uitblazen, maar daar gaat het mij niet om. Het gaat er mij niet om waar ik ga of wat ik er bezoek, maar het gaat mij eerder om het ontdekken. Ik wil cultuur opsnuiven, lokals leren kennen, zelf ontdekkingen doen door in het wilde weg te wandelen i.p.v. met een begeleidde tour een bergtop te gaan bezoeken.
Ik zie mezelf een beetje als een ontdekkingsreiziger. Geen ontdekkingsreiziger van de wereld, op pad gestuurd om ontdekkingen te doen.
Neen, ik ben ontdekkingsreiziger voor mezelf. Ik wil zelf de ervaring opdoen door zelf te ontdekken, mezelf te zijn en vooral te genieten!
1. Een panoramische visie
Deze foto is genomen boven op Penon de Ifach in Calpe, Spanje. Het zicht vanop deze rots was ongelofelijk. Je kon 360° rondkijken en keek steeds in het oneindige. Hieruit haal ik het out of the box denken. Het kiezen voor een open minded visie. Twee jaar geleden was ik zeker niet de persoon die alle mogelijkheden ging overwegen. Ik koos vaak de gemakkelijkste weg en zonder hier veel moeite voor te doen, slaagde ik er altijd in om het einde van het pad te bereiken. Wat ik heb geleerd in het vak aardrijkskunde is om het ruimer te zien dan het lijkt. Zo kunnen lokale problemen ook gevolgen hebben op een veel grotere schaal.
Ik leer dus meer en meer afstappen van 'het ene onderwerp dat ik moet geven in die ene les'. Het gaat om een groter geheel, elke les aardrijkskunde houdt verband met elkaar. Ik probeer de leerlingen ook aan te brengen van zich niet te focussen op één bepaalde afbeelding bijvoorbeeld, maar van buiten de afbeelding te kijken. Waarom zou de afbeelding getrokken zijn? Wat zou de fotograaf willen bedoelen met deze afbeelding? Etc.
2. Een horizon van ups en downs
Op de horizon van deze afbeelding is duidelijk het gebergte aanwezig. Hierin zie ik een beetje mijn toekomstige carrière als leerkracht. Niet alles zal even gemakkelijk gaan. Ik wandel als het ware over de kammen en toppen van dit gebergte. Om een volgende top te bereiken moet ik dus soms eerst eens afdalen om nadien weer te kunnen klimmen.
Ik ben hier ook heel realistisch in. Ik weet dat ik een zware wereld tegemoet ga, maar ondanks dit realisme ben ik vastberaden om deze weg te bewandelen.
3. Wie is de fotograaf?
Deze reis naar Calpe was een reis onder vrienden. Het mooie hieraan is dat ze niet eens op deze foto hoeven te staan, want zonder hen was de foto er niet eens geweest. De vriendengroep waarmee we op reis zijn geweest tracht ik zeker te behouden, maar ook hierin schuilt een aspect dat ik link aan mijn latere leraarschap, de collegialiteit.
Ik ben benieuwd naar het schoolmilieu. Hoe gaan leerkrachten met elkaar om? Zijn er hechte vriendschappen tussen collega's die verder gaan dan enkel de schoolse contacturen? Dit is iets wat niet opleidingsgebonden is. Dit valt niet te leren. Natuurlijk gaat het om verschillende karakters en zal het niet met iedereen even goed klikken, maar desondanks hoop ik wel nieuwe banden op te bouwen met latere collega's. Moest dit niet het geval zijn, zou ik me niet comfortabel voelen op deze school. Ik ben er steevast van overtuigd dat het dan ook niet mogelijk zou zijn om vrolijk en goed te functioneren binnen het schoolmilieu wanneer deze factor van collegialiteit weinig of niet aanwezig is.
4. Ik wil de wereld zien!
Tot een aantal jaar geleden had ik nog maar weinig van de wereld gezien en was ik hier ook niet zo mee bezig. Vorig jaar hebben we met de familie drie citytrips gedaan en dit jaar ben ik op drie verschillende vakantiebestemmingen geweest. Stap per stap ga ik verder en verder. Buiten Europa ben ik echter nog niet geweest, maar wil ik zeker eens gaan. Ik ontdek meer en meer van deze prachtige wereld en doe elk jaar meer ervaringen op.
Hoe ik het nu formuleer, lijkt het echter alsof ik de hele wereld moet gezien hebben voor ik mijn laatste adem zou uitblazen, maar daar gaat het mij niet om. Het gaat er mij niet om waar ik ga of wat ik er bezoek, maar het gaat mij eerder om het ontdekken. Ik wil cultuur opsnuiven, lokals leren kennen, zelf ontdekkingen doen door in het wilde weg te wandelen i.p.v. met een begeleidde tour een bergtop te gaan bezoeken.
Ik zie mezelf een beetje als een ontdekkingsreiziger. Geen ontdekkingsreiziger van de wereld, op pad gestuurd om ontdekkingen te doen.
Neen, ik ben ontdekkingsreiziger voor mezelf. Ik wil zelf de ervaring opdoen door zelf te ontdekken, mezelf te zijn en vooral te genieten!